นกฮัมมิงเบิร์ดที่ฉูดฉาดในบาฮามาสสามารถอัพเกรดเป็นสปีชีส์เต็มรูปแบบได้ ต้องขอบคุณการวิจัยที่เริ่มต้นด้วยขนนกหางที่ส่งเสียงนกกระเรียน Inaguan หนึ่งในสิ่งที่เรียกว่าผึ้งฮัมมิ่งเบิร์ดเนื่องจากมีขนาดเล็ก ถูกลดระดับเป็นสายพันธุ์ย่อยในปี 1945 มีชื่ออย่างเป็นทางการว่าCalliphlox evelynae lyrura ให้เกียรติเส้นโค้ง (ค่อนข้าง) คล้ายพิณและความยาวของขนซ้ายและขวาสุดใน หางของมัน
ในปี 2008 ขนนกได้รับความสนใจจากคริสโตเฟอร์ เจ. คลาร์ก
แห่งมหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนีย ริเวอร์ไซด์ ซึ่งได้วิเคราะห์ว่านกฮัมมิงเบิร์ดตัวผู้ทำให้หางของมันส่งเสียงครวญครางและหวือหวาในขณะที่พวกมันเล่นน้ำทิ้งระเบิดตัวเมียอย่างเจ้าชู้ ขนของ lyretail ให้เสียงที่สูงกว่าขนของชนิดย่อยอื่นๆ
โดดเด่นกว่าเสียงหางเป็นลักษณะเช่นหน้าผากสีรุ้งของ lyretail และแนวโน้มที่เกือบจะกระซิบเพลงที่โดดเด่นของมันซึ่งฟังดูเหมือนรองเท้าเปียก นอกจากนี้ ดีเอ็นเอของนกยังชี้ให้เห็นว่า lyretail ได้กำหนดเส้นทางวิวัฒนาการของมันเองเมื่อ 690,000 ปีก่อน คลาร์กและเพื่อนร่วมงานรายงานในเดือนมกราคม 2015 The Auk : Ornithological Advances
คณะกรรมการกำหนดชื่อสายพันธุ์นกกำลังพิจารณาข้อเสนอของนักวิจัยเพื่อเพิ่มสถานะของไลขายปลีก
การอ่านจากอิเล็กโทรดระบุว่าที่ความดันมากกว่า 150 พันล้านปาสกาล หรือ 1.5 ล้านเท่าของความดันบรรยากาศมาตรฐาน ความต้านทานไฟฟ้าลดลงแม้ว่าตัวอย่างจะสูงกว่า 100 เคลวิน การวัดอื่นๆ ยืนยันว่าสารประกอบแสดงความเป็นตัวนำยิ่งยวดที่สูงถึงประมาณ 190 เคลวิน
ในการนำเสนอ ใน วันที่ 2 มีนาคมที่การประชุม American Physical Society Eremets กล่าวว่าเอกสารเชิงทฤษฎีประมาณ 15 ฉบับได้ออกมาสนับสนุนผลงานของทีมแล้ว แต่ Ivan Božović นักฟิสิกส์เรื่องย่อที่ Brookhaven National Laboratory ในเมืองอัพตัน รัฐนิวยอร์ก ยังคงสงสัย โดยสังเกตว่าข้อกล่าวอ้างพิเศษหลายประการของการนำยิ่งยวดล้มเหลว นักฟิสิกส์หลายคนกล่าวว่าพวกเขาต้องการเห็นกลุ่มของ Eremets หรือทีมอื่นพิจารณาว่าสารประกอบนั้นขับสนามแม่เหล็กซึ่งเป็นลักษณะเด่นของตัวนำยิ่งยวดหรือไม่ Eremets กล่าวว่าเขาเพิ่งสร้างเครื่องมือเพื่อทำการวัดนั้นภายใต้ความกดดันสูง นอกจากนี้ อย่างน้อยหนึ่งห้องปฏิบัติการอื่นกำลังพยายามทำซ้ำการทดสอบ
ระหว่างรอการยืนยันการค้นพบ นักวิทยาศาสตร์บางคนกำลังคิดถึงความหมายนี้อยู่ การบดตัวนำยิ่งยวดเพื่อให้ทำงานได้นั้นไม่สามารถทำได้จริง แต่นักฟิสิกส์อาจสามารถเพิ่มอุณหภูมิและลดความต้องการแรงดันของสารประกอบไฮโดรเจนที่คล้ายคลึงกันโดยการเติมสารเหล่านี้กับองค์ประกอบอื่นๆ James Schilling นักฟิสิกส์ทดลองแรงดันสูงจาก Washington University ใน St. Louis กล่าวว่า “มันเป็นการพัฒนาที่น่าตื่นเต้นที่สุดในด้านตัวนำยิ่งยวดนับตั้งแต่การค้นพบตัวนำยิ่งยวดแบบ cuprate เขาตั้งข้อสังเกตว่าการค้นพบดังกล่าวได้รับรางวัลโนเบลสำหรับ Georg Bednorz และ Alex Müller ในปี 1987 หนึ่งปีหลังจากที่พวกเขารายงานการค้นพบของพวกเขา
credit : sandpointcommunityradio.com jonsykkel.net typakiv.net vanityaddict.com chinawalkintub.com thisiseve.net shwewutyi.com type1tidbits.com cissem.net atlanticpaddlesymposium.com
